Zeynep Odunkıran – Mecnun Bir Türlü Rüveyda’yı Sevmedi

Ümidin bağrında küllenen aşkın rengi nedir?
Dünyanın zifirisi nasıl olur da göz boyar oldu?
Varsayımlara emanet ettiğimiz her bir hevesimiz,
Belki bir gün gerçekleşir diye semaya astığımız dileklerimiz, hiç yoktan çıkmış suya dayanıklı alevlerimiz… Hepsine karşı tek bir fiilimiz. O da sadece saatler devirmemiz.
Bir uğultuya gidiyoruz ki sormayın.
Ümidin tohumu bir türlü filizlenmedi.
Marifet Bulut’undu oysaki yağmur kadar sevilmedi.
Dünyanın sancısı asırlar geçti dinmedi.
Kuşlar bir türlü mevsim mesken bilmedi.
Onlar bir yana.
Leyla zeval görmesin diye; Mecnun bir türlü Rüveyda’yı sevmedi.