Taha Eroğlu – Dehliz: Karanlığın Doğuşu

Benim adım Eks! Bugün hiç olmadığım kadar ölüme yakınım. Bugün doğumumun yani ölümümün yirmi dokuzuncu yıl dönümü. Tekrar tekrar öldüğüm tam 29 sene. Benim gibi ölü doğanlar için ölüm bir son değil, bir alışkanlıktır. Alışkanlıktan da öte bağımlılıktır. Ben ‘Ölü Doğanlar Derneği’nin bir ferdiyim. Derneğimize üye olabilmenin tek şartı ölebilmektir. Çünkü ölebilmek kabiliyet ister, azim ister, irade ister, sabırla tekrar tekrar denemek ister. Ölmek ve ölü kalabilmek için mücadele etmek zorunluluktur. Bu bir savaştır. Ölen kazanır, hayatta kalan kaybeder. Vücuduna aldığın darbeler ganimetlerindir. Onlar her zaman seninledir. Birer nişane olarak bedeninde asılıdırlar. Ganimet toplamanın farklı yolları vardır. Örneğin kesici bir cisimle bileklerine vurduğun darbeler seni ölüler ordusunun üst rütbelerine taşıyabilir. Emir komuta zincirinde sana ayrıcalıklı bir yer tanıyabilir.
Ölüler ordusu, ölüler diyarının en cesur savaşçılarının bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Biz öldürmek için değil, ölmek için savaşırız. Öldükçe diriliriz, dirildikçe ölürüz. Tekrar dirilir, tekrar ölürüz. Ta ki ölmek için sebebimiz kalmayıncaya dek. Biliyorum ölmemek için benim o sebebi bulup bulamadığımı merak ediyorsunuz. Sabredin, çok yakında merakınızı gidereceğim. Sizi ölüler diyarında aklınızı başınızdan alacak bir yolculuğa çıkaracağım. Hep birlikte geçmişe gideceğiz. Geçmişe, her şeyin başladığı, tüm felaketlerin üst üste geldiği o malum yıla.