Tuğba Nur Yılmaz – Umut

Yeniden başlamak isterdim hayata
Bir çocuk hevesiyle
Önümde masmavi bir deniz
Ve gökyüzünde renkli bir uçurtma.
Kalpler katılaşmamışken daha
Duygular temiz,
Umutlar taze, dostluk hayatta
Ve aşk da var hala.
Tüm bu güzelliklerin arasında ben varım
Düşlerinin maviliğinde kaybolan
Çabalarına rağmen
Yine de yalpalayan
Biraz daha yaşayabilmek için
Düşlerinin maviliğine sarılan.
Güzel günlerden geriye kalan fotoğraf gibiyim
Güzel günlerden kaldım
Ve gidemiyorum geriye
Çaresizce sürükleniyorum geleceğe.