Sabahattin Engin Akkaya – Yaşadıklarım, Anılarım ve Keşke’ler

Bu kitabı yazmaktaki amacım, ön sözünde de vurguladığım gibi, asla kitap yazıp da bundan ötürü para kazanmak değildir… Zaten okuma alışkanlığının yerlerde süründüğü bir ülkede bunu amaçlamak çok uzak bir hayalden başka bir şey olamaz.

Peki neden yazdım? Öncelikle sevgili eşimin “anılarını yazsana” diyerek bu konudaki teşviki ve bunun yanında da yaşamımın son çeyreğinden kalan zamanımı tüketmekte olduğum şu günlerde şairin “Avazeni Davut gibi bu âleme sal / Baki kalan kubbede hoş bir seda imiş” dizelerinin çağrıştırdığı gibi, geride kalan aile fertlerime, dost ve arkadaşlarıma arkamda bir iz, bir seda bırakmak istemem sebep oldu yazmama. Kim bilir bu sayede ölmemeyi mi amaçlıyorum bilemem, hani derler ya insan asıl unutulduğu zaman ölürmüş.

Bir ömür boşuna yaşanmadı elbette, madem ki gelmişsin dünyaya, deveyi güdeceksin, ben de güdüyorum zaten. Güderken verilen emekler, çekilen özlemler, sıkıntılar, sevinçler, mutluluklar, acılar, çaresizlikler, tebessümler, boşuna değildi elbette. Gerçek böyle olunca da siz değerli okuyucuyu üzmeden, sıkmadan bazılarını satır aralarında, bazılarını da açık açık mesajlar vermenin, becerebilmiş isem azıcık da gülümsetmenin iyi ve yararlı bir davranış olabileceğini de düşündüm. Bunu yaparken sürç-ü lisan eylediysem affınıza sığınıyorum. Kalın sağlıcakla.