Hilal Akkaya – Sevgili Othello

Onca fırtınadan sonra meltem
Meltem içinde huzur
Huzur içinde aşk
Şaşkınlığım bundan mıdır yahut aşktan mı?
Sevgimin ilk defa gülmesidir bu
İlk defadır yüreğimin sevgide rahatlığı
Sevgilim,
Yeni bir gün başlıyor avuçlarımızda
Buğday sarısı bir ışıltı vuracak birazdan gözlerine
Gözlerin ki en huzurlu geceyle örter bütün acıları
Korkular, neşeli bir telaşa dönerek dans eder
Ve zeytin karası parlarken gözlerin
Tüketmek ister kendini bütün haksızlıklar
Dünya daha adil bir yer olmak ister.
Ben cennet olmak isterim gözlerine bakarken
Gülüşün bir gülden damlar gibi düşer yeryüzüne
O zaman bereketlenir tarlalar,
Tohumlar filizlenir.
Ve cemre acele eder kavuşmak için toprağa
Lokman Hekim tanımış olsaydı güzelliğini
Hangi derde deva yapardı seni kim bilir?
Ya ben nasıl teşekkür edeyim yüreğine?
Nerede saklayayım sesinin tınısını?
Hangi şarkıyı takayım göğsüne?
Nasıl öpeyim seni, nasıl?
Göğsünden, yüreğinden, sözlerinden, anlayışından
Kaç gece sarsam doyarım ben sana?
Yüzüne nasıl çok bakarsam hakkını vermiş olurum gözlerinin?
Nasıl etsem de güldürsem yüzünü nasıl?
Aşktan öte bir yerde büyüdüm aydınlığına