Eda Temir – Umudun Öteki Yüzü

Kolumda bir sıcaklık hissettim. Beni kendi ile birlikte biri kolumdan tutup yere çekti ve üstüme kapaklandı bir şeyler söyleniyordu, ama ben duymuyordum. Kulaklarım çınlıyordu, vurulmuştum. Acı hissetmiyordum, şoka girmiştim. Birisi elleriyle yüzümü kendi ellerinin arasına aldı. Hipnoz hâlimden çıkıp ellerin sahibine baktım, Edmir’di. Ben vurulmuştum, o değil! Ona bir şey olmasın derken olan bana olmuştu ve vurulmuştum.

Ve o an gerçeğimle yüzleştim, ben celladıma âşık olmuştum! Yoksa bir silah görünce kendimi ileri atacak bir salak değildim. Gözlerim Edmir’in üzerinde gezindi, sonra da yüzümü tutan ellerinde. Ellerinde kan vardı! Benim kanım ona bulaşmıştı. Ellerinin arasında bir ateş tutuyordu, haberi bile yoktu! Bu ateş ilk önce beni sonra da onu yakacaktı. Benim kül olduğum yerden de onu tutuşturacaktı.

Adem yasaklı elmayı yemişti ve cennetten kovulmuştu ama yasağı çiğneyen Adem’ken Havva bu cezadan payına düşeni almıştı.

Peki insan hem farklı birini sevip hem de başka birine âşık olabilir miydi, bu duygu bir kalpte yeşerebilir miydi? Asude, Doktor Edmir için bunları yapabilen tek kişi olacaktı. Onların; uzun, yorucu ve bir o kadar da çelişkili hikâyesine var mısınız?