Rabia Davarcı – Kapı

Zamanla durgunlaşır ve aslında duyguların tozlanışına sebep olan her şey sadece bir canavara dönüşmeye yol açar. Artı eksi ifadelerinin bağımsızlıklarına bile sinirliyim, hissettirdikleri çürüsün diye beklemekse şayet laçkalaşan dakikaların gerginliğiyle çepeçevre sarabilir beni ve hiçbir zamana takılmadan çürümekten, doğuştan ve ebedi engellenen duygularımsa bana artık bir sikimi vadetmiyor. Problem değil, çözümüyse zaten yok. Bir de parkelerin üzerinde ritmi bozan dengesizliklerin demlerinde yoğrulurken, kaybolunca geri dönüş nerdeydi? He bilin ki düzeltmek için düzeltmeyi denedik, bozduk sandık bunaldık, dağıldıkça kaybolduk, buhranda kaybettik, nefes alamıyoruz güya derken dumana sarıldık da her şey yine başa sardı, bitti mi, yeni mi başlıyor derken Rabia sen ne anlatıyorsun len gardeşim?