Ebubekir Dursun – Yüce Ruhlar Adına

Bir dünya ve milyarlarca insan… Ruhun bu dünya ya göçmesinde aranan amaç… Ne için buradayız? Neden ve nasıl bir hayat yaşamalıyız? Buna mecbur kılınışımız neden? Hem de bunca derdin arasında… Garip ve büyüleyici bir muamma… Bellidir ki sınavdayız galiba… Şüphelendiğimiz doğruların tamamına hayat deriz aslında. Ne kadar bilsek de hep bir eksik, ne kadar doğrulasak da hep bir yanlışımız vardır yazıda. Yazı dediğim kaderdir, sakın ha aldanma! Kendi yazımızla geldik sınava, öyle ya! Öyleyse yaşayalım hayat denilen sınavı, en dibindeki taştan en zirvedeki doruklara… Sevelim, görelim, hissedelim! En başından en sonuna… Mademki geldik bu dünyaya, aşk ile olsun ne olursa. Lanet bizden öteye, sevgi yüreğimizin en derinlerine işlesin kendini. Sevgilerde boğulsun ruhumuz, güzelliklerle dolsun ömür denilen yolumuz… Kaderimiz olsun aşk, şiirler ise nutkumuz… Öyle ya görünüyor yolun sonu henüz daha gelmeden. Ne kadar renkli hayatlara sahip olsak da, kara toprağın gölgesinde yürüyoruz attığımız her adımda… Ebubekir Dursun