Günün ilk ışıkları açmıştı. Benim, kararan, her defasında umudumun ışığında karanlıklar içinde kalan umudum günün ilk ışıklarıyla birlikte yeniden yoluma aydınlık olmuştu o
kadar çok alışmışım ki karanlığın arasında umudumu aramaya o ışığı bulmak için o kadar çok çabalamışım ki sonunda buldum. Umudumu bir duanın gönlümde yeşeren çiçeklerinde buldum. Gönlüme aldım tohumlandı zamanla filizlendi çok ince baktım bakarken incindim ama olsun şimdilerde baharın gelmesiyle birlikte umudumun çiçeklerini hissediyorum.
Selim Çetin –
Kendinizden bir şeyler bulabileceğiniz, okurken kendinizin farkına varıp yazarla ortak kalem tutuyormuş hissine kapıldığınız güzide bir kitap. Şiirle kişisel gelişimi aynı potada eriten bir metinsel dizgi. Teşekkürler Burak Damar.
İbrahim –
Mükemmel bir kitap emegi geçenler sagolsun