Zifiri bir karanlık süzülüyor ruhuma, soğuk bir acı esir alıyor kalbimi. İmkânsızlıklarla dolu bir hayatın tam ortasında mümkün oluyor her şey. Ve ben duruyorum öylece. Kelimelerin hissiz bir yazarın kaleminden duygulara sarılarak düşmesi kadar ironik bir yere sahibim hayatımda. Savruluyorum, güçsüz bir kar tanesi misali. Bilir misiniz siyah karlar yağar acıyla sarmalanmış kalplere. Yağıyor, yağıyor ve yağıyor, durmuyor saatlerce…
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.