Ayfer Şamiloğlu – İçimdeki Tanrı’dan

Menekşe kokulu sevgilim. Bedensiz olsan da seni hiçbir kadın bedenine değişmem. Ateşin mavisi gözlerini öldükten sonra unutmak mümkün müdür? Ben sana senin ruhuna sarılmışken hasretim. Nasıl bu dünyadan gidince dayanırım? Ah güzel kadınım! Çok geç geldin ruhuma. Zaman sende farklı işlense de zamanım çok acımasız benim. Her şeyi değiştirebilecek kadar Tanrı olsaydım keşke. Belki o vakit mutlu son mümkün olurdu. Güzel şeylerin başlangıcı olan bir sonsuz mutluluk değil sevgilim. Gerçekten mutlu bir son bahsettiğim. Seni seviyorum güzel kadınım. Öpüyorum meneviş gözlerinden. Sonsuza dek hoş kal.